Verwachte nederlaag Assen 1 tegen Caïssa-Eenhoorn
Door Sjoerd Homminga
Laten we het positief houden:
- We gingen met 3 KNSB-debutanten (Tycho, Sybrand en Ben) richting Noord-Holland.
- 3 invallers (Sjoerd, Sybrand en Ben) waren er nodig om het team compleet te maken.
- Assen 1 had nog nooit op papier zo'n sterke tegenstander; Caïssa-Eenhoorn had een gemiddelde rating van 2226 tegen ooit een Sissa-team - inclusief Loek van Wely - met 2225.
- Het ratingverschil was te groot voor. Met onze 1915 - dus 311 punten minder - zouden we met 6,789-1,211 moeten verliezen.
In Zwaag aangekomen bleek dat we op live-borden mochten spelen, voor de meesten van ons een nieuw fenomeen. We beschouwden het maar als een extra stimulans om geen blunders te maken, waar de ‘hele wereld’ mee kon kijken.
Na ruim twee uur spelen was er alom tevredenheid. Niemand was slechter uit de opening gekomen. We hadden ons tot aan het begin van het middenspel aardig staande weten te houden. Sybrand informeerde of hij remise aan mocht bieden. Uiteraard was dat geen probleem.
De eerste bij wie het begon te kraken was Tycho. Hij speelde tegen WIM Arlette van Weersel. In een complexe afwikkeling greep hij mis en kwam in een verloren stelling terecht.
Kort daarop streek Ben de vlag tegen Jerrel Thakoerdien. Ben moest op de 17-de zet een pion geven en daarna ging het snel bergafwaarts.
Commentaar van Ben: “Ik had me verrekend in een variant die ik wou spelen, zag dat op tijd, maar koos een verkeerd alternatief terwijl ik wel een goede zet had. Ik gaf een belangrijke pion cadeau in een stelling waar niks aan de hand was en mijn stelling stortte vervolgens hard in.”
Sybrand hield lang stand tegen Ron Deen. In een toreneindspel werd de remisemarge lang in stand gehouden, maar uiteindelijk werd hij toch weggedrukt.
Commentaar van Sybrand: “Ik kwam redelijk gelijk uit de opening. Na een grootschalige afruil bleef een toreneindspel met een pionnetje minder over (-0.24 volgens mijn software thuis)
Hier koos ik - indachtig het adagium ‘King first’ om met de koning te gaan lopen, waar in de analyse achteraf passief afwachten (Kd2 en Ke2) misschien een betere optie was: zwart moet met de koning naar d6 om c5 te kunnen opspelen, en op dat moment is f5 kwetsbaar en krijgt wit via de koningsvleugel tegenkansen. Er volgde echter: 30. Ke3 Kf6 31. a3 Ta6 32. Kd4 Ke6 en hier zag ik dat Kc5 wel een heel slecht plan is omdat na Kd7 Ta4 dreigt en de witte toren aan c3 bindt. Dus 31. Ke3 c5 en de c en d pionnen van zwart gaan lopen.”
Het eerste positieve resultaat werd op bord 4 genoteerd. Martin speelde tegen Peter Doggers en kwam nergens in gevaar. In een iets betere stelling kon Martin remise forceren met eeuwig schaak, hetgeen hij terecht deed.
Commentaar van Martin: “Ik mocht het weer eens opnemen tegen een bekende naam: Peter Doggers, de oprichter van ChessVibes! Na 10 zetten theorie kwam hij op zet 11 met een in mijn ogen wat slappe voortzetting, waarna er een interessante stelling op het bord kwam waarin we beiden het initiatief probeerden te grijpen. Het pionoffer 19. e5-e6 is eigenlijk zijn enige kans om mij aan de tand te voelen, maar het was ook een sterke zet die me in de verdediging drukte. Gelukkig wist ik stand te houden, en een paar zetten later sloeg ik opeens terug met de tweede paardensprong naar g4 in de partij, die me een afwikkeling naar een eindspel met een pion meer opleverde. Helaas had ik toen nog maar 2 minuten bedenktijd, en toen ik de kans op eeuwig schaak kreeg besloot ik die met beide handen te grijpen. Jammer van de ruime nederlaag, maar ik kan in ieder geval tevreden zijn! ”
Op bord 1 begon Elmar tegen Daan Zult net als de rest prima, maar in het middenspel ging het langzaam slechter. Na zet 28 gaf hij terecht op.
Kort daarop geloofde Pieter het wel tegen Mark van Ojik. Commentaar Pieter: “Mijn partij ging lange tijd gelijk op, wit iets meer ruimte maar er was niet zoveel aan de hand. Er verscheen een wit paard op c6 wat ik snel kon verjagen, waarna ik iets te zelfverzekerd verder speelde en een stuk of 6 zetten deed, die in kwaliteit verschilden van ‘licht onnauwkeurig’ tot ‘hoe geef ik mijn hele stelling weg’. Toen ik de tweede kwaliteit verloor gaf ik maar op.”
De enige die op winst leek af te stevenen was Rieks. In een Benko gambiet hield hij het hoofd koel. In het eindspel leken de kaarten geschud, maar de winst was lastig te vinden. Naar eigen zeggen miste Rieks in het zesde uur “meerdere redelijk eenvoudige winsten, maar [ik] heb niet vaak zo lang tegen zo sterke tegenstanders geschaakt. Volgende keer maak ik het wel af :) ”
Zelf mocht ik opboksen tegen FM Martijn Monteban. Lang ging het erg goed tot ik in de fout ging op zet 37.
Sjoerd Homminga - Martijn Monteban na 36… Pxd5
Hier is 37. Ld4 nodig, maar er volgde 37. Ld2? Pf6 Met de dubbele dreiging Pe4 en Pxg4. De pion op g4 ging dus verloren en vanaf dat moment moest ik hard werken om remise te houden. Wat volgde was een complex eindspel, waarin de engine meermalen zeefde tussen remise en straal verloren voor mij.
Stelling na 69… Pxc5
Vanaf dit moment was ik niet meer in gevaar. Na 70. Kf4 kon ik de pion op g4 ophalen en hoefde ik ‘slechts’ met mijn loper de f pion op te eten. Dat gebeurde op zet 89 zodat ik na 5,5 uur zwoegen een halve FM scalp kon incasseren.
Caissa-Eenhoorn 2226 - Assen 1915 6½ - 1½ 1. Daan Zult 2322 - Elmar Hommes 2140 1 - 0 2. Mark van Ojik 2316 - Pieter Tromp 2089 1 - 0 3. Henk-Jan Visser 2233 - Rieks Taal 2055 ½ - ½ 4. Peter Doggers 2213 - Martin van Velzen 1865 ½ - ½ 5. FM Martijn Monteban 2247 - Sjoerd Homminga 1818 ½ - ½ 6. WIM Arlette van Weersel 2159 - Tycho Bruggink 1813 1 - 0 7. Ron Deen 2154 - Sybrand Houtsma 1801 1 - 0 8. Jerrel Thakoerdien 2164 - Ben van Os 1740 1 - 0
De livepartijen zijn hier te vinden.